بغض نشکسته می زند فریاد
تنهایی ، آرامگاه جاوید من است و درد و سکوت ، همنشین تنهایی منبغض نشکسته می زند فریاد
تنهایی ، آرامگاه جاوید من است و درد و سکوت ، همنشین تنهایی منبیتویی
هر روز
دوباره
از پشت همان پنجره
بی تویی ِ من
قد می‌کشد
روی پاشنه‌ی پا
می‌ایستد
چشم به راهی‌ات را نگاه می‌کند
و گردنش کج‌تر می‌شود
میثم یوسفی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد